Ewilek jest kolejnym psem lękowym.
Pierwsze dni, tygodnie, miesiące upłynęły mu na siedzeniu w budzie lub siedział skulony w kącie kojca.
Był przerażony, nieufny, a przy próbie kontaktu z nim, agresywny. Tak bardzo się bał.
Z takimi psami jak Ewil powinno się codziennie „pracować – resocjalizować”.
Jest to żmudna i długotrwała praca, która przyniesie efekty tylko wtedy kiedy jest wykonywana systematycznie.
Jedna z wolontariuszek przyjeżdżając prawie dzień w dzień do schroniska zaczęła zatrzymywać się przy kojcu Ewila, mówiła do niego, rzucała mu smaczki.
Po jakimś czasie Ewil przestał uciekać do budy, ale z ciekawością jej się przyglądał, potem zaczął podchodzić bliżej krat boksu, aż w końcu zabrał pierwszego smaczka z ręki.
I to był przełom.
W tej chwili Ewilek daje się ładnie zapiąć na smycz, nie ucieka przed ręką wręcz przeciwnie daje się pogłaskać. Wychodzi na wybieg i na spacerki.
Oczywiście taki ufny jest tylko w stosunku do osób, które zna. Słysząc obcą osobę chowa się do budy.
Przed nami jeszcze sporo pracy, aby Ewil stał się w pełni szczęśliwym, zrelaksowanym psiakiem.
Każdemu, kto chciałby poznać Ewila polecamy kontakt z pracownikiem schroniska lub wolontariuszem – przy osobach, które zna pokazuje jakim jest radosnym i sympatycznym zwierzakiem.
Patrząc na to jak zaczął się oswajać z towarzystwem nowych wolontariuszy widać, że jest duża szansa, aby po kilku spotkaniach przed adopcyjnych zaczął ufać też osobie, która chciałaby dam mu nowy dom.
Ewil bardzo ładnie chodzi na smyczy – to świetny towarzysz na długie spacery 🙂
Ur. 03.2014r.
